Kala
pierożek zajebisty to cio ”stukniemy się” za te wiadomości

Pola no jasne, podnoszę piwko i stukam się z monitorem

ida właśnie szkoda, że musi tak szybko rosnąć mógłby już zostać taką słodką przytulanką

Dobranoc kochane dziewiąteczki Dobranoc :**

An. nie każdy jedzie dlatego,że naprawdę chce ale to już inna kwestia skoro mówisz,że Twój chce jechać
mój nie chciał jechać ale gdyby nagle mu się odmieniło i postanowił wybrać się na kolejną zmianę to pozostawało by mi to zaakceptować

Lidzia dobranoc, pierogowych

An pogadaj z Nim na spokojnie, powiedz, że ciężko Ci gdy on zostawia Ciebie i dziecko. Ale na siłę go nie utrzymasz w domu, niestety czasami trafiają się takie okazy gdzie za żadną siłę im nie przemówisz żeby zostali. A lepiej żeby pojechał i żyć w zgodzie niż żeby wyjechał i rozpadł się Wasz związek. No nie wiem, to moja zdanie, ale każdy podchodzi do takich sytuacji na swój sposób.

Ida moj zaczyna w poniedzialek…. Najpierw kał na pasazerow na gape i do 13 musi zrobic WIML w W-wie…
—-
Kala słodziak z tego pieroga… cudny jest…

dla mnie się wszystko skończyło, zawiódł ten który miał nigdy nie zawieźć, czuje sie oszukana, bo tak nie miało być… mamy dziecko, psa,dom budujemy i to wszystko nie ma już chyba sensu

Palaczka
a Twój jest z 17? bo widzę,że napisałaś,że mają jakieś badania w W-wie

zakładając rodzine trzeba się liczyć z drugą osobą bo to podstawa w małżeństwie, ja nie mam marzeń które go krzywdzą i nie zamierzam takich mieć.. chciał pojechać zobaczyć – ok ale raz… podziwiam Was za te wyrozumiałość ale ja nie chce się poświecać dla niego bo zatracam siebie, to toksyczne

zawiódł bo zrobił coś przeciwko mnie a co gorsze jak bedzie taka możliwość zrobi to samo… ja nie wiem co bedzie za pare lat, może będzie mi obojętny jego wyjazd ale ja chce wiedzieć że jak nie bede chciala żeby jechał to nie pojedzie..tylko tyle.. mielismy plany, drugie dziecko, dom,normalne życie… a teraz? po prostu nie wiem co robić, zrobił się nieprzewidywalny…a nie chciałabym zostać sama z dwójka dzieci w wieku 40 lat…

dzięki Pola, właśnie o to mi chodzi… ja nie chce cierpieć bo On musi być zadowolony .. po prostu nie… boli mnie to strasznie, bo nie byliśmy zwykłym małzeństwem, codziennie okazywaliśmy sobie uczucia jak gdyby nie miało być następnego dnia… nie rozumiem tego.. głupia misja i wszystko zniszczone…

Kal Ty pierogi jeden! znikaj ale wróć tu do mnie
An rozumiem o co Ci chodzi ale ciężko cokolwiek doradzać w takiej sytuacji zwłaszcza,że się nie znamy

kala, no Pierożek jest cudny! Wiem, że takie małe są najsłodsze, ale co zrobić. Z takim wielkim też da się hasać i wściekać

An., ja uważam, że biorąc sobie wojskowego za partnera trzeba liczyć się ze wszystkimi konsekwencjami takiego wyboru, czyli możliwością zmiany miejsca pracy i mieszkania co kilka lat, jego dłuższymi wyjazdami np. na misję. Będąc wojskowym w Polsce co tak naprawdę robi? Papiery przerzuca? Udawane poligony na których nic się nie dzieje, bo wszystko zaplanowane? Wyjazd na misję to jest dopiero realizacja pracy jako wojskowego, żołnierza. Tu nie chodzi o przygodę czy adrenalinę, tylko o robienie tego, co zawsze chciało się robić, zdobywanie doświadczeń, uczenie się, rzeczywiste wykonywanie zadań i reakcję na nagłą, niespodziewaną sytuację.
Jeśli nie potraficie się dogadać sami, może po prostu warto iść do psychologa, kogoś kto oceni gdzie problem jest tak naprawdę i czy jesteście w stanie go rozwiązać.