myszka – też pierwsza misja i mam nadzieje ostatnia !!!

Adzia mam taką nadzieję jak Ty że to ostatnia misja mojego męża
pozdrawiam

myszko chyba mało jest takich osób które rzeczywiście są chętne na misje ( 100 % dobrowolnie i bez przymusu ).Możliwe że chłopaki się znają Napisz do mnie maila jak chcesz

Pozdrawiam Cię Gosiaczku cieplutko – wszystkich pozdrawiam

Adzia i Myszka a co my możemy zrobić przecież nie postawimy ich w sytuacji że albo my albo wyjazd, to by było nie uczciwe. Trochę Wam zazdroszcze bo mieszkacie blisko siebie zawsze możecie się umówić na jakąś kawę.
Pozdrawiam Was dziewczyny

no trochę mi do Was daleko ale dzięki za zaproszenie, może Wy wybierzecie się nad ten rejon Bałtyku

lord no to gratuluje, to teraz ciesz się obecnością swojego mężczyzny mój własnie jest w drodze do domu z badań z Warszawy

trzymaj się lord
uściski z Pruszcza

teraz Ci napisałam Adzia

witaj Paula nie jest to łatwa sytuacja ale da się w niej odnaleźć. Ja znajduję się w tej sytuacji po raz trzeci i jeśli ma się prawdziwych przyjaciół i bardzo się kocha swojego faceta to da się to wytrzymać. Tu znajdziesz kilka kobiet które tak jak Ty martwią się o swojego ukochanego, będziemy się pocieszać i wspierać i wytrzymamy. a skąd jesteś Paula?

jetsem z okolic Kielc a mój żołnierz służy w OSŻW w Gliwicach.W styczniu był na poligonie w Wędrzynie a od 1lutego jedzie na 3tyg gdzies na mazury.Dopiero teraz miał odwage mi powiedziec:(Dla mnie to jest zupełnie nowa sytuacja w najgorszym koszmarze bym się tego nie spodziewała:(

paula mój mąż też jedzie po raz pierwszy na misję w kwietniu i też jest mi bardzo ciężko się z tym pogodzić. Na początku jak mi powiedział byłam bardzo zła na niego, że się zgodził wyjechać na ta misję, ale teraz po pewnym czasie pogodziłam się z tym i staram się zrozumieć jego decyzje i go w tym wspierać choć ciągle go nie ma i jestem sama(jak nie poligon to szkolenie i tak w kółko). Ale kiedy wraca chcę dobrze wykorzystać ten czas, który możemy spędzić razem póki wyjedzie. 3maj się kochana i pamiętaj, że nie jesteś sama.

Paula ale tak ci mysleć nie wolno, bo przez te pół roku zwariujesz, musisz mysleć że bedzie dobrze, podczas zmiany mojego męża zginął jeden żołnierz i wiem że było mi wtedy ciężko, ale też cieszyłam się że mój Krzysiek żyje i tak trzeba myśleć, Twój Michał wróci cały i zdrowy i będziecie mogli zrealizować swoje plany

Paula dasz radę a my dziewczyny VII zmiany Ci w tym pomożemy trzymaj się i badz dobrej mysli