… i nie mam nic do dodania. Siedzę w taki wieczór jak ten przed compem i piszę… bo naiwnie myślę, że troche mi to ulży… że ciut będzie lepiej.
Czy tęskniłam? Tak w swoim życiu tęskniłam nie raz, nie dwa, nie trzy…
i bywa, że tęsknię za tym co było piękne a już jest nieosiągalnym.
I słyszę z przeszłości głosy takie same jak w wątku MY KOBIETY VII ZMIANY.
“(…) nie chcę jeszcze kłaść się spać… to wszytko zbyt mnie przerasta…. zadzwonię do Ciebie.
Twój głos znów mi przypomni realnego Ciebie… bedę przekładać się z boku na bok wyobrażając sobie, że leżysz obok i obejmując mnie w pół, przytulasz do siebie… znów obudzę się w środku nocy, żeby Ci coś powiedzieć… chociaż czasem rozmowa z Tobą, daje więcej bólu, niż milczenie.. to rozmawiam, bo tęsknię za Twoimi słowami… chociażby widzianymi na ekranie moinitora. To jakaś cząstka Ciebie… to zawsze coś dla mnie… chociaż jak kropla w morzu… ja kocham Cię.”

““!
Znowu mi się śniłeś… heh braliśmy razem prysznic, za szklaną szybą szalała para, woda wściekała się pryskając po wszystkim swoimi kroplami, jej szum zagłuszał mi oddech… Otwieram oczy a Ty stoisz tak blisko, nasze ciała prawie się stykają. Błądzimy wzrokiem po sobie, próbując wejrzeć w swoje dusze. Twój oddech pieści moją szyje. Nie czuję się naga, mimo iż jestem, może to przez ten półmrok, a może przez parę, która otula nasze ciała coraz bardziej, a może dlatego że to tyko sen na jawie… Dotykam Cie, chcę poznać każdy centymetr Twojego ciała… najpierw ramiona, plecy, potem tors… na końcu dłonie, nareszcie znalazłam Twoje dłonie, splataja sie razem. Muśnięciem warg sprawiam, że Twoja skóra pokrywa się gęsią skórką… podoba mi się to. Muskam Cię po policzku, omijam jednak usta… nie ma w tej wizji nic więcej, nie dzieje się nic. Nie zależy mi przecież na bliskości fizycznej z Tobą, pragnę jedynie byś był blisko, tak blisko, żeby bliżej już się nie dało.
Qwa, chcę po prostu żebyś wreszcie był przy mnie a nie
bąki zbijał w Afghanie!!!)
~~~!

Joseph Conrad
Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

““Jesteśmy zawsze i wszędzie by bronić, chronić i pomagać.”
“Każdy ma swoje życie, ale wszystkich coś łączy…”
“Jesteśmy zawsze i wszędzie choć oficjalnie nie istniejemy…”
Weterani z 62 kompanii specjalnej w Bolesławcu.”

moim dowódcą kompani w 4101 był żołnierz(operator?) 62KS. Z 62 i 56ks w 4101 za mojej kadencji kilku ich było. Żadni fanatycy maniacy czy cholera tam wie jakie licho.Nie wyrózniający się z tłumu – no może oprócz mojego dowódcy kompani-z racji gabarytów.
Byłem ochotnikiem do 4101-zresztą chyba jak wszyscy.Nieraz miałem dość, i psioczyłem na siebie za tego “ochotnika”. Doprowadzali do granic psychofizycznych tylko po to by pokazać tobie gdzie tą granicę masz. Wielu odpadało.W większości na własne życzenie. I nikt ich za to nie potępiał. Po szkółce gdy przeszliśmy na KSy i trafiłem do w/w dowódcy rozpętało się dopiero piekło. Chciałem się poddać. Ale starsi żołnierze tzw starzy albo dziadki-tłumaczyli że to tylko taki wstęp i że potem odpuszczą. Fakt. Wymagania były oczywiste-strzelanie taktyka działanie w grupie i sumienne wykonywanie powierzonych zadań. Wtedy szybciej dostawało się przepustkę. Nie było jako tako “fali”-bardziej na podtrzymanie…-tradycji? Dziadki czy starzy byli tak wypompowani z sił że nie w głowie im było pastwić się nad młodszym rocznikiem.W weekendy z kumplami chodziliśmy na OSF halę …i to zaczeło przynosić wreszcie rezultaty.
W/w dowódca ale i dowódcy GS widząc że “szczepionka” się udała…odpuścili nam. Ale tylko na tyle by nam się ze szczęścia w dupach nie poprzewracało .
Może wydać się wam to dziwne co teraz napiszę…ale gdy przyszła wiadomość o skróceniu służby zasadniczej to nie wiele było wesołych gęb na jednostce.
Z tego co pamiętam to z mojej kompani kilku zostało. Ktoś poszedł do innej jednostki rozpoznawczej czy desantowej…dwóch do oddziału AT policji jeden to na 100% poszedł do Legii Cudzoziemskiej. A inni?
Krótki to był etap w naszym życiu-służba w 4101. Pod ręką ludzi którzy tworzyli historię jednostek specjalnych. Za krótki-jakiś niedosyt pozostał. Krótki okres….ale pozostał w pamięci na całe życie.
“wy w większości odejdziecie do cywila, my…tu zostaniemy. Ale gwarantuję wam skurczybyki że zapamiętacie nas i tę jednostkę do końca życia i będziecie tęsknić za tym co wam tu stworzymy…..a jak się komuś nie podoba to pakować manele i wypierd..ać do bibelowni.”
…oj pamiętam pierwsze rozprowadzenie :D:D

Cichy – Golan szkolił żołnierzy między innymi z 62 kspec na zgrupowaniach specjalistycznych ŚOW, a jego kolega z drużyny, z czasów WSO (kpt./mjr? Tadziu M.) był w sztabie 4101 jak w niej służyłeś
Tadek w stopniu kapitana przybył do Lublińca z Dziwnowa, z 1 Samodzielnym Batalionem Szturmowym. Do rezerwy odszedł w stopniu majora.

https://plus.google.com/photos/108860538429450958271/albums/5409638862832627265?banner=pwa

A ja się cieszę że jest wiele teraz “dobroci” w które raczej zołnierze sami się doposażają. No trzeba by bylo być wariatem by tego nie robić. Inną sprawą jest co się stanie gdy nagle zabraknie gadżetów ?
Jakiś czas temu jeszcze śmigałem co jakiś czas na bytowanko tak do trzech dni, i sam stwierdziłem że za bardzo przyzwyczaiłem się do gadżetów i gdzieś osłabła wena “samoradzenia”.
Tak jak pisałem wczesniej człowiek ma swoje pewne granice psycho fizyczne w ekstremalnych warunkach…a gadżety czy dodatkowe doposażenie moim skromnym zdaniem te granice przesuwa-czyli pomaga. Szkolenia szkoleniem ale raz na jakiś czas “zainteresowani” powinni sami sobie zrobić “prehistoryczną” przep.erdol.ę….. Nóż wystarczy w zupełności w lesie…a jak nie to można se go zdobyć.

1PSK.bytowanie gdzieś w Polsce….w lesie
Z daleka słychać “heńka”
-rozproszyć się zająć pozycję wodzu jedzie!
Nim dowódca dotarł do nas a zajeło mu to trochę czasu zdążyłem poprawić maskałat i zrobić podpórkę pod głowę- widok pierwsza klasa.
Wodzu po czterdziestce albo albo dalej-wspinał się do naszych pozycji
-ot biurko mu nie służy.szepnął kolega
-zmarnowali chłopa, największa głupota wsadzić komandosa za biurko,odparłem.
Wodzu poszedł dalej niż nasze pozycje-wyżej. Wskoczył na głaz i zaczął:
-No dobra chłopaki! Nie chce mi się szukać każdego z osobna! Ja wiem że wy wiecie że ja wiem gdzie jesteście ukryci!
-Ale plecie,skwitował kolega szeptem.
-Macie przenieść się w inny rejon bytowania! Dlaczego?! Bo chyba wam się konserwy skończyły!!! Godzinę temu nasłuchałem się od sołtysów że im kury kradniecie krowy doicie i plądrujecie warzywa!!!! Jednego tylko nie rozumiem?! Na cholere wam rower i znak drogowy?! Mniejsza z tym! Pewnie to nie wasza sprawka! Gdy odjadę wykonać!
Dowódca zszedł z głazu i schodził spacerkiem z góry w stronę “heńka”. Po paru krokach odwrócił się i ryknął w naszą stronę.
-I żeby wam do głowy nie przyszło zajrzeć do wioski S. na zabawę! A pan sierżant niech przestanie się golić bo śmierdzi w całym lesie!!!
Gdy wodzu odjechał zebraliśmy się w kupę-każdy z trudem powstrzymywał śmiech. Widok był fantastyczny:-sierżant świeżo po goleniu z nie dokońca obdartą martwą kurą w ręce stał zmieszany i patrzył na nas:
-i co my z tym rowerem teraz? taszczyć go będziemy?
Śmialiśmy się do łez.
W 4101 byłem zwiadowca-operator KMPK I MRP-4

Cichy.
MRP4… wyposażenie rozpoznawcze: urządzenia przenośne wewnątrz wozu: rurśradiolok ERRS-1 lub MRP-4/4M, lornetka termowizyjna, wykrywacz min W4P, prschem: CHP-71 (lub CH-90), prsprom: IT-65A (lub DP-86).
Natomiast KMPK rozszyfrowuję jako kaem PK = Pekaśka

Jak źle to nie ja tylko golanka wina bo tyle pytałam aż podpowiedział
A propo… Arkadiusz Cię szkolił?
Widziałam pokaz Arka m. inn. z długopisem…
Na Wędrzynie miewałam wymuszone wczasy z dziećmi…
Poznałam wielu ciekawych ludzi… hmmm… wcale nie gorszych pod względem wyszkolenia od pana Arkadiusza.
62-ga w czasach dowodzenia przez mjr Andrzejka Żdana posiadała w etacie nie “takie” gwiazdy
ps
pozdro od Golana

1KS 1PS..
Nogi miałem już tak wypompowane że ciężko było wypsztylić się na narciarzu. Sposób…krzesełko pod tyłek i zrzut między prętami. A tam…wszyscy zajęci to se zapale…
-A CO TY TAM ROBISZ U LICHA!!!!
głos szefa kompani zburzył tę przemiłą chwilę
-Panie chorąży..eeeyhm…SRAM!
-Nie pierdol szeregowy! Palisz! kończ i wyłaż ! zaraz zobaczymy czy tylko srasz.
…no i przeje*ane już mam. A miała być tylko godzina grzałbym się na wyrku pod kocykiem ..zrzucił ten śmierdzący mundur …ech…
-paliłeś! a nie palimy po kiblach. Więc w nagrodę na palarni wykopiesz grób dla peta 2×2x2 …zasówaj po saperkę i do dzieła…..BIEGIEM PORUSZAMY SIĘ PO KOMPANI !

Miałem pecha….dzień wcześniej ktoś z 3KS też w tym samym miejscu kopał….ziemia co chwila mi się osuwała. I zamiast kwadratu wyszedł jeden wielki lej….Jak po bombie. Na szczęście plutonowy z popołudniowego nadzoru się ulitował i kazał zasypać ”grób”..-zasyp już go..bo się jeszcze ktoś w nocy w niego wpiero*i. myć się i do wyra.

Ale spanie i zmęczenie jakoś mi przeszło. Doprowadziłem mundur do czystości (rano był jeszcze mokry ale chwilkę tylko -wysechł na ciele-w mróz.pobiegaliśmy trochę )…chwilę pogadałem z dyzurnym przy papierosie….w kiblu.
”czego oczy nie widzą tego sercu nie żal”