ja już nie rozmawiam o tym w pracy

wystarczy że w rodzinie potwora ze mnie robią – że pozwalam na jego wyjazdy

Mona, ja też nieźle zarabiam a mój i tak na misje jeździ i nie jestem w stanie mu tego zabronic
kiedyś mi powiedział, że skoro ja mogę karierę robic i spędzac weekendy na uczelniach albo w delegacjach to on raz na 1,5 roku na misje jeździc chce – jak partnerstwo to partnerstwo

no i nie miałam na to argumentu

ale ludzie ze mnie potwora zrobili…..

…jak mój jechał pierwszy raz na misje to nie byliśmy jeszcze małżeństwem, ale teraz też mam obawy, że teściowa ma do mnie pretensje, że nie ”zabroniłam” jechać mężusowi na misję…tak się zastanawiam kochane czy my w ogóle możemy naszym chłopakom tego zabronić???to ich praca, pasja…

No właśnie, czy oni mają po 5 lat żeby im ”zabraniać”?
Ludzie chyba nas traktują jak jakieś baby co z batem po domu chodzą i wydają rozkazy a chłopaków jak niedorozwojów którzy sami nie mogą podejmować decyzji!

Mój przychodzi do domu i pierwsze co włącza komputer i buszuje po necie w poszukiwaniu sprzętu do pracy a potem codzienne treningi…po prostu masakra!!!czasami mam wrażenie, że ważniejsza ode mnie jest praca…ale jak tylko coś powiem, to zaraz słyszę, że on musi dbać o formę, bo żołnierz musi być sprawny i zwinny

razem jakoś damy radę

Kochana, jak się spotkamy w realu to zobaczysz że te glupie siksy w mniejszości są i w ogóle się lepiej poczujesz

popatrz sama jak się chociażby to forum rozrosło od 2009 roku – a na początku było ciężko, bo się wypowiadał taki ktoś o nicku ”olej” i ”krewetka” i próbował forum rozwalic – buntowac

ale się nie daliśmy i blog rozwija się do dziś

i my żony Zielonych się nie damy

żony zielonych i bordowych beretów

fakt że do takich maluchów jak moje można się jeszcze poprzytulać i popłakać sobie.
Moja trzyletnia córcia uparła się że zrobi mi dzisiaj kolację. Wydłubywała masło łyżką z maselnicy rozmiękczała w rękach i przylepiała do chleba. Potem pilnowała żebym wszystko zjadła cóż było robić…

Mania97 – widzę,że miałaś pyszną kolację
Przynajmniej masz wesoło i coś się w domu dzieje…

Znikam powolutku…życzę Wam dobrej nocki

Przeczytałam ost stronę i wiecie co muszę Wam powiedzieć, że chyba nie każda kobieta nadaję się na dziewczynę,żonę żołnierza.
Ciężko mi się tak na prawdę wypowiadać na ten temat ale na dzień dzisiejszy wydaje mi się, że trzeba mieć siły za dwoje, cierpliwości za dziesięciu oraz zaufania co nie miara. I tak na prawdę kochać tych zapaleńców. Bo ja tak po cichu Wam powiem, że zazdroszczę mu tego że jest żołnierzem:)
p.s. same kobiety żołnierzy powinny mieć pasję, która oderwałaby je od tych codziennych zmartwień co nie dziewczyny?;)
kolorowych…zielono-bordowych!

Onaaa masz rację że nie każda się nadaje, ale chyba jeśli pokochasz człowieka to z całym bagażem który on ze sobą przyniesie. Ja nie kocham wojska i ciągle się na niego wściekam ale z tego że mój mąż jest żołnierzem jestem dumna i zawsze stanę za nim murem.
Co do pasji to mamy jedną wspólną i żal mi że w tym roku nie będziemy jej razem realizować

Dziewczyny dlaczego nie śpicie? ;D