Moncia nie martw się na zapas…teraz i tak masz/mamy dużo zmartwień…a te odłóżmy na bok…i obyśmy nie musiały ich wyciągać za parę miesięcy na wierzch…wszystko może się zmienić jeszcze wiele razy…różne rozkazy, różne decyzje… więc nie martwmy się na zapas…

Misia87 – słowo to energia.
Dobre słowo – dobra energia.
Wypowiedzianego słowa nie cofniesz…
Jeśli będziemy mówiły w gniewie, będą to słowa, których zawsze będziemy żałować.

Strach – słowo tak głębokie, tak znaczące!
Wszystkie mamy obawy, ale unikamy słowa strach…
A to strach sprawia, że chcemy Ich widzieć /skype/ i słyszeć od poranku po dobranockę!
Nasze słowa i uczucia są nieśmiertelne dlatego nawet najlepsi z nas powinni czasami liczyć się ze słowami.

Dom / lotnisko… pożegnania… Kobieta miewa w oczach błyski stokroć wymowniejsze od słów.
A te błyski zmienią się w promienie słoneczne jak wrócą!
Bo wrócą – ja wiem!

Dokładnie inne opcje nie wchodzą w rachubę !!!

Bry kobietki .
Powiem Wam tak ja swoją misje zaczynałam z XI zmianą, moja to 1 mojego to 3, od początku było wiadomo, że ma zostać na XII zmianę, ale cały czas łudziłam się, że jednak wróci po XI, że będziemy razem tu w kraju szczęśliwie sobie, żyli jednak rzeczywistość zweryfikowała co innego wiadomość siepień potwierdzona zostaję na XII zmiane moje marzenia prysły na początku byłam zła, zawiedziona było mi przykro. Ale przyjełam to dzielelnie tylko to mi pozostało. Na temat misji nie wiedziałam nic tyle co z neta z Zielonym nigdy o tym nie rozmawialiśmy bo ja nie czułam takiej potrzeby nie wiedziałam o co pytać, on nic nie mówił. Na początku chciałam wiedzieć wszystko co, jak, gdzie, kiedy, ale bardzo szybko mi się odechciało. Uwierzcie mi, że oni tam mają przerąbane są sami, a my oprócz nich mamy tu wszystko na miejscu. Nie jest lekko, ale taka ich praca i nic na to nie poradzimy, większość z nas ma swoją pracę i gdyby Zieloni tak zaczeli marudzić jak czasami my to co wtedy. Chciały byśmy tak, żeby zamiast nas wspierać tylko nas dolinowali?? Pomyślcie o tym… Cieszmy się z tego, że cali i zdrowi i niech tacy wrócą do nas do domów. Bo nigdy nie wiadomo co przyniesie jutro. To właśnie nasza siła daje im chęć walki dalej. Ja sam nie zawsze wiedziałam jak mam postępować czasami były zgrzyty, problemy i wszystko chciałam na już to właśnie dziewczyny z forum mnie przystopowały. Pozwoliły zrozumieć, drugą kwestią jest książka Pana Marcina serdecznie polecam. Dajmy im w spokoju przetrwać ten trudny dla nich czas i i bądźmy dla nich dzielne nie jest to łatwe, ani przyjemne, ale można się tego nauczyć. Przedemną jeszcze jakieś 6 miesięcy rozłąki pierwsze 6 nie koniecznie dzielnie przeżyłam, ale kolejne 6 się nie poddam bo bardzo go kocham i chcę być dla niego wsparciem, a nie ciężarem to właśnie misja nauczyła mnie tego, że dla niego warto. Bo co to jest te kilka miesięcy rozłąki. Damy radę jesteśmy zajebiaste i silne babeczki są chwilę na gorsze dni, ale nie można im się poddawać. Bo to my dla nich jesteśmy teraz całym światem, a resztę się odbije po powrocie czy to mały kontakt, czy to że nie dzwoni, czy na neta nie idzie. Można to przeżyć tylko trzeba chcieć i się nie poddawać nie wygrywa ten który nie walczy, a my tak jak oni walczymy z przeciwnościami życia codziennego i się nie poddajemy bo mamy cudownych facetów, tylko trzeba to dostrzec. Czas to jest tylko rzecz względna, ale damy radę , kto jak kto ale my na pewno . Trzymajmy się i się nie poddawajmy. DAMY RADĘ …

Dobranoc Marti – poczekam aż przyziemnią w M.

część dziewczyny
cały week bez neta, ale może to i dobrze choć z drugiej strony to ciekawa bylam co u Was jak sie trzymacie dla mnie to pierwszy samotny weekend, a dla Was to juz jednak kolejny. Ja juz jestem po mój P. jest juz na miejscu szczęśliwie doleciał pisał ze zmęczony, ale daje rade, że tęskni i kocha…….. a mi serce pęka to pożegnanie choc przez telefon to jednak było pełne emocji i łez z mojej strony jak i ze strony P. widac nie jest z z niego taki twardziel zreszta to bardzo wrażliwy facet ale zawsze dla pozorów udaje twardziela. stasznie tesknie i choc nie spodziewalam sie to wczoraj mieliśmy kontakt jak tylko był na miejscu pisał. nie wiem jak ja to przetrwam, ale mysle ze nie jestem sama ze z Wami rażniej mi bedzie myśleć o tym pozytywnie.
Marti dajesz tyle pozytywnej energii i takiego dobrego nastawienia choć wiem ze Tobie tez nie jest łatwo, bo i moja to jest pierwsza misja jego 5 choć myślalam, ze bedzie mu łatwiej, ale jednak tak nie było
karina no to nasi lecieli jednym samolotem i juz sa razem, wiec krzywda im sie nie bedzie dziala, bedzie dobrze nie smutaj sie jestem z Toba jak i z każda z Was
powiem szczerze, ze na początku nie czułam sie tu zbyt dobrze z racji mojej sytuacji w jakiej jestem, ale moze to kiedys Wam opowiem, ale po przeczytaniu Waszych zwierzeń, relacji, wypowiedzi czuję sie jak jedna z Was kazda ma tu swoje, a zarazem rożne od innych doświadczenia ale wszystkie dajecie sile i pozytywna energię
nie wiem jak przetrwam te dni myslałam, ze bedzie dobrze, ale jednak nie czuje sie dzis na siłach mam totalnego doła i ryczec mi sie chce chałabym sie przytulić do mojego P. kurcze jak ja go kocham

Witajcie o poranku
Przyziemnili – esa dostała Synowa o 7.00
~
Justynko – twardzieli też ściska w gardle.
Wrażliwość to piękna cecha i wcale nie aż taka rzadka jakby się wydawało wśród mundurowych!

Wrażliwy mężczyzna nie zawsze jest doceniany przez płeć piękną. Kobiety często chcą widzieć w facecie wysportowanego twardziela, nierzadko z grubym portfelem, lubiącego wakacyjną rozrywkę w świetnym towarzystwie. Dlatego uwodzenie takich mężczyzn to często misternie układana taktyka składająca się z gestów, spojrzeń, garderoby i miliona innych rzeczy. Jednak oprócz tego typu facetów po ziemi chodzą „kosmici”, którzy lubią poezję, dobrą prozę, kochają przyrodę, wierzą w ludzi
Przetrwasz Justynko z nami… ba… masz lepsze wyjście?
Ryczeć możesz, płacz oczyszcza, ale z doła to Cię zaraz kopnę i wyskoczysz! hyhy
Justynko – uśmiechnij się, cyc na baczność, Alleluja i do przodu!

ccassiumm7 no to mnie rozbawiłas tak jest rozkaz to rozkaz jak to mój P. mawia tak masz racje taki facet to skarb mój skarb i nie spodziewalam sie ze bedzie tak ciężko bo staraliśmi sie oboje trzymac ale wiem ze za Wasza sprawka nie bed ryczeć i sie mazać jak zołza dzięki Wam dziewczyny i tobie moncia też świetne babki jestescie i powiem wam że koniecznie po tych zmianach musimy sie wszystkie spotkać a moze i jeszcze przed jestescie świetne choc wiem że i mimo to ze tak sprawnie i solidarnie robicie interwencję ”pocieszenie” i Wam jest ciezko ale jak to sie mawia jedna za wszystkie wszystkie za jedna heheeeheh

zmykam do pracy, do wieczora dziewczynki

Justynko – jak syn wróci na pewno czekać będę na lotnisku.
Jest szansa na spotkanie
Taka Kobieta jak TY to … Skarb!
~
Moncia – jaka rozpacz?
Toć oni wszyscy zdrowi i niech tak pozostanie!
Idź popracuj to Cię głupotki zaraz przestaną nękać
pozdrawiam serdecznie

no cóż cass euforii nie ma ale wiem że nie wolno rozpaczać

zawiozłam małego do przedszkola, dzisiaj jakoś obeszło sie bez płaczu ufffff
wiem że przeżywa brak taty, ciągle mi mowi że tęskni aż w sercu ściska, ale mam nadzieje ze oswoi sie z sytuacją.

córke zaraz do szkoły zawiozę i moge wtedy popracować trochę.

ale jakie musimy mieć umiejętności aktorskie, aby dobrą atmosferę w domu stworzyć,żeby dzieci nie widziały jak nam jest ciężko, a wieczory zostają do przemyśleń i ewentualnych łez

boziu jak wariuję na sygnał przychodzącego sms, od razu lecę jak na skrzydłach.

”dziękuję kochanie że pamiętasz o mnie i że znajdujesz czas na pare słów dziennie”