Mój wie że będzie musiał go wybrać sam ale dałam mu wskazówki co mi się podoba… bo go kiedyś zabrałam i pokazałam mniej więcej ale czy da radę to się okaże…

izoldaa90, mi a właściwie to sobie Zielony robi prezenty ubraniowo- koronkowe (a że każdy facet to wzrokowiec, wiec zawsze trafia w rozmiar)…
Fiola, u nas też zaręczyny były a jak, na kolanie, wzruszony głos, pierścionek pasujący na palec i ogromna niespodzianka, romantyczna, nasza ulubiona restauracja- w takim cichym zakamarku gdzie mogliśmy się poczuć sam na sam, odizolowani od reszty świata
A teraz, gdy dzieli nas ta duża odległość, to czuję i wiem, że to, co nas łączy, to miłość. I wiem, jestem szczęściarą, bo codziennie słyszę, jak mój Zielony mówi mi te najsłodsze ze słów: kocham Cię, warto było czekać na Ciebie, jestem szczęściarzem…
I tylko czasem, w żartach, gdy proszę by powiedział mi coś słodkiego, to słyszę ”miód”, ”cukierek”

Ania_26. To piękne zaręczyny…

Ja swojemu kiedyś coś tłumaczyłam na temat pierścionków i coś tam nawijam i nawijam a on tam miączał a w końcu pytam się go jak będzie jak będzie musiał kupić pierścionek za 3 tys??to jak sobie poradzi?? A on coś tam że sam to nie będzie i dalej tam miączy i nagle chwila cisz i pada pytanie…za jakie 3 tysiące??!! płakałam ze śmiechu że dopiero się zorientował co powiedziałam…

Dobranoc dziewczyny
po takiej pogawędce miło będzie zasnąć
Spokojnej nocy i piaskowych snów

Ja: Powiedz mi… ale tak szczerze… co Ci sie nie podoba w moim wyglądzie?
Zielonek: (po dłuższym zastanowieniu) … mały palec u prawej nogi?

Dobra to tyle tych historii bo zaraz Wam tu pół życia streszcze

oj kochane tak Was podczytuje i mi sie lezka w oku kreci….:)

o matko towarda ale porównanie oj fajne te nasze historyjki nieźle sie dzisiaj uśmiałam

”Zanurzcie mnie w niego
jakby różę w dzbanek
po oczy,
po czoło,
po snop włosa jasnego, —
niech mnie opłynie wkoło,
niech się przeze mnie toczy
jak woda całująca
Oceanu Wielkiego.
Niech zginie noc, poranek,
blask księżyca czy słońca,
lecz nich On we mnie wnika
jak skrzypcowa muzyka —
gdy do serca mi dotrze,
będę tym, co najsłodsze,
Nim.”

no to i ja opowiem, poznaliśmy się jak byłam jeszcze nieletnia, ale już na miesiące zaledwie do ”dorosłości”. Poznaliśmy się i zakochaliśmy w sobie od pierwszego wyjrzenia i pierwszego tańca Potem była długa historia, bo ja oczywiście zastosowałam taktykę a’la kopciuszek i zniknęłam bez pozostawienia żadnych danych kontaktowych. Odnalezienie mnie przy wydatnej pomocy rodziny i znajomych zajęło małżowi równe 2 tygodnie zważając na to że znał zaledwie moje imię to całkiem niezły czas, a potem to już z górki poszło.
I tak te 13 lat razem minęło jak kilka dni

Jak mi sie coś przypomni to napisze
Miło tak z Wami popisać jak nikt nie wrzuca złośliwych postów…
Od razu atmosfera inna