Takie kartki są najfajniejsze-właśnie dlatego,że nie są tzw. gotowcami. Mój syn już z moją pomocą przygotowuje własnoręcznie kartkę świąteczną
Malinowa,ja też nie mam obok siebie żadnej koleżanki,której Zielony jest teraz Piaskowym ,ale cóż zrobić. Najważniejsze,że jest forum,gdzie wszystkie jesteśmy w podobnej sytuacji i doskonale się rozumiemy

Ja już też po rozmowie z mężusiem
Malinowa,dwulatka,czy starsze dziecko-dla tatusia liczyć się będzie fakt,że to będzie tylko dla Niego i od najukochańszych dla Niego osób Córcia-może do końca czegoś nie namaluje,ale na pewno coś na tej kartce zmaluje-tego możesz być pewna

No i fonik zaliczony, od razu cieplej na serduchu Mój już poszedł spać… a czy Wy też tak macie, że jak dzwoni tel, to Wam serce szybciej bije??

Bea!! No jesteś i Ty, jak miło

Czekająca i Martuś jak fajnie, że będziecie mogły łazić do siebie w kapciach czadowo!!

Lokatorka i Malinowa ja zdolności plastycznych nie mam, ale może uda nam się z synem coś wykombinować
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bea …. ufffff….. a myślałam, że ja tylko tak mam wszędzie łażę z telefonem nawet do kibelka

Cześć:)

Widzę, że nie tylko ja wpadłam na pomysł ze zrobieniem kartki:) Mnie nie ma kto pomóc, ale i tak siedzę w domu, a myślę, że taka karteczka samodzielnie zrobiona sprawi jeszcze większą radość:)

Marti, kalendarz zrobiliście, to i kartkę zrobicie;)

Beatrice, w końcu jesteś:)

Martusia i Czekająca, zazdroszczę Wam, że jesteście tak bliziutko siebie! Razem zawsze raźniej:) Ja nie mam żadnej koleżanki, która mnie rozumie (tzn takiej, która ma męża zielonego), a żony kolegów mojego komentowały jego wyjazd ”puszczasz go” i patrzyły ze zdziwieniem, więc je raczej omijam. I nawet wypłakać nie ma się komu, bo przecież ”sama tego chciałam”. Dlatego trzymam się z dziewczynami ”poza”, rozumieją bardziej:)

Czekająca, dobrze że jesteś w domu. Teraz żeby tylko wszystko na spokojnie się unormowało i Zosia spokojnie poczekała na swój dzień:)

Witaj Lauren :*,ja też się cieszę,że wróciłam,necik hula jak trzeba
Kochana,często się słyszy takie komentarze ze strony otoczenia,ale wiesz ja zawsze sobie mówię,że Żoną Zielonego trzeba się po prostu urodzić i kobieta,która nie mieszka na co dzień z żołnierzem-nie zrozumie tego.Ich praca to nie tylko obowiązek,ale też pasja i szczere poświęcenie,misje to sprawa wpisana również w ich zawód i choć nie wszyscy żołnierze ich doświadczają to i tak te coroczne poligony,szkolenia itd.zabierają mężów na dni,tygodnie i miesiące. Bo jak mówią słowa piosenki: “męska rzecz-być daleko,a kobieca-wiernie czekać “,a ja dodam od siebie-czekać jak najkrócej
_____________________
Witaj Marta
Super,że do nas się przyłączyłaś,zobaczysz,że będzie Ci lżej na serduszku jak będziesz z Nami pisała
Co do kartonu-szczerze nie wiem,czy można taką samoróbkę wysłać,ale już temat kartoników poruszany jest od jakiegoś czasu więc może któraś z dziewczyn będzie mogła podesłać Ci go pocztą jak nie kupisz w Poznaniu.

no własnie żeby mieć meża czesto dla siebie, dzieci czlowiek rezygnuje dla dobra rodziny z wlasnych pasji, z wlasnych marzen i przeprowadza sie do tak pieknego swietoszowa:)))ale jak ja to mowie cos za cos.
ja odkad jestem na zwolnieniu lekarskim to moj maz w domu gosciem byl wiec tak praktycznie wiekszosc ciazy sama.
tu akurat ciezko o cywila wiekszosc to sami wojskowi.
dzieci bawia sie w wojsko, tatusiowie pracuja w wosjku i tylko czlowiek zyje wojskiem.

Beatrice oczywiscie moja córcia sama zrobi swoją karteczkę, bo ona to oczko w głowie swojego tatusia więc taka kartka jest najbardziej oczekiwana. Tak jak mówisz trzeba się urodzić żoną żołnierza.
Lauren takie koleżanki które tylko robią krzywe miny to są hieny i tak je trzeba nazywać. Męża puszczasz, bo ma taką pracę , a Ty mu ufasz. Wiadomo, że żaden żołnierz nie jedzie na misję dla przyjemności. Dla niektorych to obowiązek dla innych zdobycie pieniędzy czy doświadczenia. Jak ktoś tego nie rozumie to dla mnie jest niedojrzały.

Witaj Marta witaj!

Marti, wiesz co ja przeżyłam jak dwa dni po wylocie mojego spaliła mi się żarówka w pokoju i zostałam bez światła?:) i to jeszcze jakaś nienormalna była ta żarówka, bo nawet nie wiedziałam jak ją wyciągnąć. Ale też dałam radę, my zawsze musimy dawać sobie radę:)

Beatrice, jak Ty to ładnie napisałaś. Wcześniej ze znajomymi było fajnie, pięknie. Wszyscy deklarowali pomoc po wyjeździe męża i o tym, że są to tylko słowa przekonałam się bardzo szybko:) Tak jak pisze Czekająca, u Was (chociaż nie pamiętam czy Ty też z tamtych stron) wszędzie wojsko i wojsko, a u mnie jestem praktycznie jedynaczką:) ma to swoje plusy, ale też sporo minusów…

Malinowa, jak słyszałam ”puszczasz Go” to wariowałam, bo jakbym ja mogła mu czegoś zabronić! Nie mam do tego prawa, a wręcz jestem z Niego dumna, że potrafił tak się dla nas poświęcić.

Marta, witaj:) Ja też miałam problem z kartonem, tutaj dziewczyny mają lepiej, bo chyba na Waszych pocztach widzą, że jest zapotrzebowanie. U mnie patrzyli czasami na mnie jak na kogoś to wymaga cudu. W końcu zlitowała się nade mną Martusia i mi wyśle pocztą. Tobie pomoże Mari i sytuacja opanowana:)

Malinowa, a Ty dobrze, że jesteś z nami!:)

A z ludźmi nie zawsze nie da się nie rozmawiać. Swoją drogą, to oni też powinni zastanowić się nad tym co mówią. Ale ludziom myślenie podobno z reguły wychodzi ciężko:)

Oj Kochane…jak dobrze, że tutaj napisałam…w końcu ktoś mnie rozumie. Ja też jestem jedyną “żoną” Zielonego w moim otoczeniu. Ludzie nie wiedzą co powiedzieć, jak się zachować i jak pocieszyć… Żonę żołnierza zrozumie tylko inna żona żołnierza

Laren ja to mam nadzieję, że przez te pół roku już mi sie nic takiego nie przytrafi i nie będzie żadnej złośliwości rzeczy martwych

A gdzie reszta sie podziała?
Jestem dzisiaj zmuszona do oglądania Shreka na tvn… kto się przyłącza??

Bea oj na pewno sie pochwalę, ale dopiero jutro, bo mój już chrapie….

Dziewczynki cieszę się bardzo, że chociaż tutaj każda każdą rozumie, będziemy trzymać się razem i razem przez to przejdziemy :*
Dziękuję za to, że jesteście

Lauren tak właśnie, dzieciaki w sumie jeden, bo ten młodszy już śpi, ale z chęcią obejrze razem z nim

A jak mi wybili szybę w samochodzie… O matko, wtedy to w ogóle byłam zielona i nie widziałam co zrobić. Tak, tak… Ci nasi mężczyźni są naprawdę niezastąpieni;)

Malinowa, ja też sobie czasami wyobrażam ten dzień. Chociaż bardziej zastanawiam się jak to będzie, jak tatuś zobaczy po raz pierwszy swojego synka