————————————————–
Andzik jesteś niemożliwa musisz mnie nauczyć jak trzepać komputer hihih przydałby mi się tako kurs na przyszłośc. Nie żebym coś podejrzewała, broń mnie Pani Boże

—————————————————

Ja dzisiaj umieram w łóżku, tak mnie rozłożyło że nie byłam w stanie do pracy wstać. Musze się wygrzać i wyleżeć bo jutro trzeba być w pracy ;/ ehh..
Przede mną także cięzki wieczór- jutro mój Braciszek obchodzi 1 urodzinki swojego zespołu w clubie, więc oczywiście że muszę być. Byłam jak zaczynali grać będę i na Roczku
—————————————————
W sobotę zapraszam Was wszystkie moje Drogie do Brodwaya na tańce – pijemy za moje 25 wiosen a w niedzielę zapraszam na Pre-Casting do Must be THe Music w Collegium Balticum )))

ehhh trzeba stanąc na nogi.. idę po kawkę

Miłego dnia Kochane :*

Chyba ją zaraz …. grrrrrrrrrrr

Właśnie wczoraj skończyłam I część .. dzisiaj lecę po pracy po drugą…

straszniee wkurza mnie jedna laska ode mnie z pokoju.. caly czas marudzi że Afganistan to domowe przedszkole teraz.. że można tam robic co się chcę.. że o wszystkim można mówić,, ze nie ma zadnych kamer zadnych podsłuchów bo jej znajomi jezdzą już tyle lat i nic nigdy takiego sie nie działo i nie dzieje.. ja pieprze jaka ona jest wkurzająca.. Gówno wie a ciągle gada jakby sama tam była.. grrrr

P.S. Buziaki z pracy :*

Oczywiście.. lecz napisałam też że może tak się zdarzyć.. lecz nie musi.

Wydaje mi się, że troszkę za bardzo dałam się ponieść emocją przyznaję. Może za bardzo dosadnie przedstawiłam swoją historię, ale wydaję mi się, że lepiej wiedzieć o tym, że takie sytuację się zdarzają- prawda?
I naprawdę nie chciałam nikogo przestraszyć- jeżeli tak się stało to bardzo mocno przepraszam tego kogo uraziłam, bądź przestraszyłam.

Jedno jest pewne każdy się zmienia z czasem; szczególnie tak długim czasem. Dorastamy, dojrzewamy do pewnych decyzji. Stajemy się bardziej cierpliwi, opiekuńczy, ale czasami bardziej nerwowi. Normalna kolej rzeczy.
A moje słowa że nasi męzowie nie będą tacy jacy byli przed wylotem- nie miały być położone na tę negatywną stronę. Napisałam że mogą wrócić bardziej czuli, bardziej opiekuńczy; bardziej kochani. Mogą zrozumieć co się dla nich liczy najbardziej w życiu.
Medal ma dwie strony moje drogie.

Myśle, że nie ma co dalej ciągnąć tego tematu. Jest to temat trudny i nie wyczerpany.

I myślę, że przyjdzie jeszcze czas na nowy wątek pt. życie po misji )

Pozdrawiam i jeszcze raz z góry przepraszam Wszystkie ,które wystraszylam- nie miałam tego na myśli absolutnie.

Buziaki :*

EWINEK ) sąsiadko jak dobrze pamiętam – cisza tutaj cisza ) oby nie przed burzą..

DObranoc dziewczyny :*